Nu heeft Vliegende Stoel al lange tijd een vaste plek maar ooit zwierf ze door heel Hengelo. Zo ook in het prachtige pand aan de Beukweg, nu omgetoverd tot appartementencomplex. Als afscheid van deze bijzondere lokatie (rond 2018?) scheef ik het volgende gedicht:
Dag beuk, dag weg
dag oude mooie school
met je platenplafond en je
waterballet en oh!
je hoge ramen
Als een boomerang kwam
ik terug bij jou, geen klapdeur
hield mij tegen. Niet je spoken
of de kieren waar de wind zo
mooi door kon spelen
Het fietsenhok, de grote boom
beschermden tegen regen
ik was een held
vertelde mijn verhaal
groeide groter dan
jouw theaterzaal
Dag mooie oude school,
dag hele fijne plek
ik neem je mee
naar mijn volgende stek