Gaston Julia was een Frans wiskundige. Hij leefde van 1893-1978. Hij beschreef voor het eerst de juliaverzameling, een deelverzameling van het complexe vlak die uit de punten bestaat, waarvoor iteratie van de functie, dat wil zeggen herhaalde toepassing, instabiel is. Het complement van de juliaverzameling heet de fatouverzameling. Veel meer informatie over de juliaverzameling is te vinden op wikipedia. Tijdens de eerste wereldoorlog raakte Julia gewond doordat een kogel midden in zijn gezicht explodeerde. Hij onderging een aantal onsuccesvolle hersteloperaties en moest zich in 1918 neerleggen bij het feit dat hij zijn neus kwijt was. Hierdoor droeg hij de rest van zijn leven een lederen masker. De tijd tussen de operaties in vulde hij met wiskundig onderzoek. Hij was 22 toen hij gewond raakte en 25 toen hij Mémoire sur l’iteration des fonctions rationelles schreef, waarin hij de juliaverzameling beschreef. Hij trouwde met Marianne Chausson en samen kregen ze zes kinderen.