Ik leun over de reling
van de Szabadság híd
staar in de diepte en
bereken mijn kans
mijn geloof liet ik achter
op het kussen van hotel Gellért
in ruil voor het snoepje
dat ik die avond genoten had
Een vogel staart me aan
zijn ogen blikkeren triomfantelijk
in de vertrekkende zon
hij weet waarom ik hier sta
ik ruik de vervlogen hoop
voel de snelheid van mijn vlucht
en miljoenen waterdruppels
verdrijven mijn eenzaamheid
